ΕΝΟΤΗΤΑ 20. Από την έξωση του Όθωνα (1862) έως το κίνημα στο Γουδί (1909) from Kvarnalis75
Από την έξωση του Όθωνα (1862) έως το
κίνημα στο Γουδί (1909)
|
||
Ο Γεώργιος Α'
βασιλιάς των Ελλήνων - Η ενσωμάτωση των Επτανήσων
|
||
Ø Ο πρίγκιπας Γουλιέλμος Γεώργιος Γκλύξμπουργκ
ορίζεται από τις Δυνάμεις βασιλιάς της Ελλάδας: Γεώργιος Α'
Ø Η Αγγλία,
πιεζόμενη, παραιτείται από την κατοχή των Επτανήσων που ενσωματώνονται στην
Ελλάδα (1864).
|
||
Το σύνταγμα του 1864
|
||
Η Εθνοσυνέλευση (1862-1864) ψήφισε νέο σύνταγμα (1864):
Ø Θέσπιζε τη βασιλευόμενη δημοκρατία.
Ø Αναγνώριζε τον λαό ως κυρίαρχο.
Ø Όριζε τον βασιλιά ανώτατο άρχοντα.
Ø Αναγνώριζε νομοθετική εξουσία στον βασιλιά και τη
Βουλή από κοινού.
Ø Καθιέρωνε καθολικό δικαίωμα ψήφου στους άντρες άνω
των 21 ετών.
Ø Κήρυξε τη δικαστική εξουσία ανεξάρτητη.
Ø Ανέθετε
την εκτελεστική εξουσία στον βασιλιά με τη συνεργασία υπουργών που διόριζε ο
ίδιος.
|
||
Εσωτερικές πολιτικές
εξελίξεις
|
Ο Αλέξανδρος
Κουμουνδούρος
|
Ø Δέσποσε πολιτικά (1864-1881).
Ø Διένειμε εθνικές γαίες σε ακτήμονες
(1871).
Ø Εφάρμοσε αλυτρωτική πολιτική.
Ø Παύτηκε
από το βασιλιά, όταν ενεπλάκη στην Κρητική επανάσταση (1866-1869).
|
Ο
κοινοβουλευτισμός έπασχε επειδή
|
Ø Οι πολίτες ζητούσαν διορισμούς στο δημόσιο.
Ø Οι πολιτικοί στήριζαν όποιον αρχηγό ικανοποιούσε
τους ψηφοφόρους τους (ρουσφέτια, πελατειακές σχέσεις, αναξιοκρατία,
πατρονία).
Ø Ο βασιλιάς επενέβαινε στην πολιτική.
Ο
Χαρίλαος Τρικούπης:
Ø Αντιτάχθηκε στις αυθαιρεσίες του βασιλιά με το άρθρο
του «Τις πταίει»,το 1874.
Ø Διορίστηκε προσωρινός πρωθυπουργός (1875).
Ø Εισήγαγε
την αρχή της δεδηλωμένης.
|
|
Ο δικομματισμός
|
||
Ø Την δεκαετία 1885-1895 δέσποζαν δύο κόμματα, του
Χαρ. Τρικούπη και του Θεόδ. Δηλιγιάννη
Ø Ο δικομματισμός ήρθε ως αποτέλεσμα της αρχής της
δεδηλωμένης·
Ø Τα μικρά κόμματα είτε διαλύθηκαν είτε ενσωματώθηκαν
στα μεγάλα.
|
||
Το πρόγραμμα του Χ. Τρικούπη
|
Στόχοι
|
Ø Κράτος σύγχρονο και οικονομικά ανεπτυγμένο
Ø Μεγάλα έργα υποδομής (σιδηρόδρομος, διώρυγα Κορίνθου
κ.ά.)
Ø Εξυγίανση δημόσιας διοίκησης (αξιοκρατικοί
διορισμοί)
Ø Ανασυγκρότηση
ενόπλων δυνάμεων.
Ø Ειρηνική
συμβίωση με την Οθωμανική αυτοκρατορία
|
Μέσα πραγμάτωσης των στόχων
|
Ø Βαρύτατη φορολογία
Ø Δάνεια από το εξωτερικό
Ø Προσέλκυση
ομογενειακών κεφαλαίων για επενδύσεις
|
|
Οι Θέσεις του Θεόδωρου Δηλιγιάννη
|
||
Ø Ελαφριά φορολογία
Ø Εύνοια
προς τα μεσαία και κατώτερα στρώματα Εύνοια προς τους οπαδούς του (ρουσφέτια)
|
||
Η πορεία προς την οικονομική και εθνική
κρίση
|
||
Ø Ο Χαρ. Τρικούπης κηρύσσει την Ελλάδα υπό πτώχευση
(1893) και δεν εκλέγεται ούτε βουλευτής (1895).
Ø Ο νέος
πρωθυπουργός, Θ. Δηλιγιάννης, εμπλέκεται στο Κρητικό ζήτημα (1897).
|
||
Ο πόλεμος του 1897 και
οι πολιτικές εξελίξεις έως το 1908
|
||
Ø Η εμπλοκή της Ελλάδας στο Κρητικό προκάλεσε τον
Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.
Ø Η Ελλάδα υφίσταται ταπεινωτική ήττα και αποδέχεται
την πληρωμή της πολεμικής αποζημίωσης.
Ø Για την πληρωμή της αποζημίωσης εγκαθίσταται στην
Ελλάδα ο Διεθνής Οικονομικός 'Ελεγχος (ΔΟΕ), επιτροπή που διαχειρίζεται τα
δημόσια έσοδα.
Ø Η ήττα του 1897, η οικονομική δυσπραγία και οι
αυθαιρεσίες του βασιλιά διογκώνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια που καταλήγει σε
στρατιωτικό κίνημα (Γουδί, 1909).
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου